Teksten wandelmeditatie 8 mei 2022
8 mei 2022
Gedicht van Kees Spierings
Kijk, dit is ons gras.
Het is lang en zacht en was er al
voordat wij hier kwamen.
Wanneer je gaat liggen, buigt het zich
als een moeder over je heen.
Kijk, dat zijn onze bomen.
Ouder dan opa’s van oma’s,
stammen te dik voor omhelzing,
het donkergroene blad
vertelt van eeuwen zomer.
Kom, zoek een plek in het gras,
leun tegen een stam,
voel het strelen van de wind,
zie de wolken, ons uitzicht,
jouw uitzicht, wees welkom.
Gedicht Van Bert Deben
Een woord in de wind
verspreidt de stilte
fluistert, verdwijnt,
stijgt op naar de hemel.
In de schaduw dansen de halmen
op het hoofd van de tijd,
de zaden rijp,
ze luisteren.
Als we allemaal wortelen,
komt er nooit meer oorlog,
als we allemaal grond vinden
die ons toelaat te gedijen.
Een woord in de wind
verspreidt zich,
fluistert, verdwijnt,
stijgt op naar de hemel.
Laat
Vertraag
Vertraag
Vertraag je stap
Stap trager dan je hartslag vraagt
Verlangzaam
Verlangzaam
Verlangzaam je verlangen
En verdwijn met mate
Neem niet je tijd
En laat de tijd je nemen.
Laat.
Toon Tellegen uit boekje ‘Langzaam, zo snel als zij konden’ (1990)
De mier en de krekel zaten aan de rand van de rivier en spraken over voelsprieten, avonturen, verjaardagen, honing en de zon. Het was een warme dag en nadat zij urenlang met elkaar hadden gesproken zwegen zij en deden zij hun ogen dicht. Maar na een tijdje schraapte de krekel zijn keel. De mier meende dat de krekel iets wilde gaan doen, maar hij verstond hem niet goed. Voor alle zekerheid zei hij binnensmonds: ‘Nee, liever morgen.’ Dat kan nooit kwaad, dacht hij. ‘Morgen?’ vroeg de krekel. Hij deed zijn ogen open. ‘Wat is dát nou weer?’‘ Dat is de dag na vandaag,’ zei de mier. ‘Dus morgen.’ ‘Vandaag??’ zei de krekel. ‘Nooit van gehoord.’ ‘Weet je niet wat vandaag is?’ vroeg de mier. ‘Nee,’ zei de krekel. ‘Dat is nu,’ zei de mier. ‘Nu.’ En hij tikte daarbij met zijn rechter voorpoot op de grond. De krekel keek naar het kleine kuiltje dat onder de voorpoot van de mier ontstond en zei: ‘Nu??? Het wordt steeds mooier.’ De mier keek om zich heen en zijn oog viel op de kikker die juist op een blad van de waterlelie naar de lucht zat te staren. ‘Kikker,’ zei de mier. ‘Je moet ons helpen.’ ‘Aha,’ zei de kikker. Hij vond dat het mooiste woord dat hij kende en hij gebruikte het alleen als het hem onverwachts inviel. ‘Jij weet toch wel wat nu is?’ vroeg de mier. Nu heel voorzichtig zijn, dacht de kikker, terwijl hij vriendelijk knikte. ‘Ja hoor,’ zei hij. ‘Ja.’ Dat is vast het beste, dacht hij, terwijl hij haastig zijn herinneringen afzocht naar iets dat nu kon zijn. De maan vond hij, de waterval, kroos, feesten, de reiger, maar nu…‘Zie je wel,’ zei de mier. ‘Iedereen weet wat nu is. Iedereen.’ ‘Behalve ik,’ zei de krekel. ‘Wat leuk. Dan ben ik de enige. Dan moet je het me ook maar niet vertellen, mier. ’Hij stopte zijn vingers in zijn oren en holde met grote sprongen weg. De mier bleef achter aan de oever van de rivier. De kikker verdween voor alle zekerheid maar onder de waterlelie en de zon ging langzaam en voorzichtig onder, achter het bos. Toen het ten slotte helemaal donker was vroeg de mier zich af of hij eigenlijk wel zeker wist wat nu was. Het is wel iets eigenaardigs, dat nu, dacht hij. Misschien is het wel iets anders. Er kwamen rimpels in zijn voorhoofd. Toen stond hij vlug op om de eekhoorn op te zoeken. Laat ik maar aan honing denken, dacht hij. Dát is nooit iets anders. |
|
Gedicht van TamTypt
Je hoeft niet altijd
Tweehonderd procent te geven.
Dag in, dag uit.
Alles te halen uit het leven.
Gewoon stap voor stap.
Iets rustiger aan.
Je ziet dingen beter.
Door langzamer te gaan.
Gedicht van Martin Gijzemijter
Zorg dat je problemen
je geluk niet doen vervagen.
Hindernissen zijn om te nemen,
niet om op je rug te dragen.
Gedicht van Thich Nhat Hanh
Neem mijn hand.
We gaan wandelen.
We gaan alleen maar wandelen.
We gaan van onze wandeling genieten
zonder nadenken over ergens aankomen.
Loop vredig.
Loop gelukkig.
Ons lopen is een vredesloop.
Ons lopen is een gelukswandeling.
We leren dan dat er geen vredesloop is,
vrede ís wandelen;
dat er geen gelukswandeling is,
geluk ís wandelen.
We lopen voor onszelf.
We lopen voor iedereen
altijd hand in hand.
Wandel en raak ieder moment vrede aan.
Wandel en raak ieder moment geluk aan.
Iedere stap een verfrissende bries,
iedere stap een bloeiende bloem onder onze voeten.
Laat je voeten de Aarde kussen.
Print jouw liefde en geluk op Aarde.
Aarde zal veilig zijn.
Gedicht van Susanna Marien
Stilte is
niets
en alles
een volle leegheid
een stuk oneindigheid
en
jij
tussen
de stilte van je plek
en
de stilte binnenin